วันศุกร์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ขอบคุณ

ขอบคุณนะ บอม ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ อัณรักบอมนะ *-* ความทรงจำของเรานั้นสวยงาม http://me-sa-ra.blogspot.com/2011/03/blog-post_2089.html จำได้มัย..................... http://me-sa-ra.blogspot.com/2011/07/blog-post_8638.htmlจำได้มัย............ http://www.thaiseoboard.com/index.php/topic,192936.0.htmlจำได้มัย......... http://www.youtube.com/watch?v=uKMoEdyTXpsจำได้มัย....................... http://www.youtube.com/watch?v=6ebPWlP5Rccจำได้มัย...................
วันที่07/05/2010 เวลา 02.00 เราเจอกัน วันที่08/05/2011 เวลา 23.... เทอบอกชอบเค้า วันที่09/05/2011 เวลา 01.14 เราเป็นแฟนกัน วันที่30/05/2011 เวลา 23.50 บอมบอกรักอัณครั้งแรก วันที่30/10/2011 เวลา 00....บอกรักอัณครั้งสุดท้าย วันที่04/11/2011 เวลา 23.00 เรากลับมาเป็นพี่น้อง ทั้งหมดนี้จำได้ใช้มั้ย บอม อัณรักบอม รักเสมอ ความทรงจำที่มีบอมสวยงามเสมอ

วันศุกร์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ความทรงจำนี้สวยงามเสมอ

อัณอยากมาเขียนถึงผู้ชายคนนึึง เค้าคนนั้นเคยเป็นพี่ชายที่แสนดีมาเกือบปี เรารู้จักกันโดยความบังเอิน วันนั้นเป็นวันที่ 7 เดือน พฤษภาคม 2010 จำได้มั้ยวันนั้นเวลประมาณ ตี 2 อัณกับพี่บอม คุยกันครั้งแรก วันนั้้น กิ๊ก เป็นคนประชุมสายให้เราคุยกัน วันนั้นพี่บอมไม่นอน พี่บอมดูหนังอยู่ ส่วนอัณก้ไม่มีคนคุยด้วยเพื่อนนอนกันหมด กิ๊กเลยประชุมสาย ให้เราคุยกัน คำแรกที่อัณประทับใจพี่บอม คือ เชี่ย แม้งยอดคน วันนั้นอัณใช้โทรศัพท์ยี่ห้อนึงซึ่งมันเปลียนเสียงได้ ตอนนั้นนะเสียงพี่บอมดูตกใจมาก พอแกรู้แกก้ฮา แล้วหลังจากนั้นไอ่กิ๊กก้หลับเหลือเราทิ้งไว้สองคน อัณลืมบอกตอนนั้นนะ อัณไม่เคยชอบ คุยกับคนที่ไม่รู้จัก แต่อัณประทับใจมาก กับคำว่า "เชี่ย แม้งยอดคน" ไม่รู้ว่าทำมั้ยนะ แต่ตอนนั้นอัณรู้สึกดีอัณรู้สึกอยากคุยด้วย หลังจากกิ๊กหลับ นะพอมันใกล้จะหมดโปรโทรศัพท์ตอนนั้นพี่บอมก้ขอเบอร์อัณ พี่บอมรู้ตัวมั้ยพี่เป็นผู้ชายคนแรกที่อัณคุยด้วยแบบไม่ต้องเกรงตั้งแต่ครั้งแรกที่เราคุยกัน อัณรู้สึกเป็นตัวของตัวเอง พี่บอมเป็นผู้ชายที่ขี้โม้ที่สุดคุยนู่นี้555+แต่รู้มั้ยอัณประทับใจโครตๆเลย อัณฟังพี่เล่านั้นเล่านี้ ถามว่าตอนนั้นอัณง่วงนอนมั้ย ง่วงนอนนะ แต่เป็นไรไม่รู้อยากคุยกับคนๆนี้ เค้าดูเป็นกันเองดี อื้ม เราคุยกันจนถึง 6 โมงเช้าเลยอัณจำได้ นี้แต่แกรู้มั้ยวันที่ 2 ที่เราคุยกันก้เพราะกิ๊กประชุมสายเราก้โม้กันจนเช้าเหมือนเดิม วันต่อมาอัณอยากคุยกับพี่บอม อัณไม่กล้าโทรไปเลย แอ๊บส่งข้อความ ไปหนึ่งฉบับ ว่า HBD พี่มอส ข้อให้พี่มอส....แล้วข้อความมันก้ไม่คบเพราะอัณกดวางก่อน แล้วพี่บอมก้โทรมา อัณอะแอบดีใจเล็กๆ555+ มารยาสุดๆเลย อัณบอกกับพี่บอมว่าอัณส่งผิด 55+ แล้วพี่บอมก้บอกอัณว่า ก้ว่าอยู่มันขึ้นข้อความไม่ครบ เราคุยกัน พอประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ พี่มอสโทรมา อัณบอกพี่แปบนึง อัณพักสายพี่นานมากจนพี่โทรมาใหม่อัณก้ตัดสายพี่ทิ้ง พอซักพักอัณก้วางโทรไปหาพี่บอมตอนประมาณตี 1 กว่าๆ พี่บอมเป็นผู้ชายที่นอนดึกมาก พี่บอมชอบร้องเพลง ให้อัณฟัง มีวันนึงพี่บอมร้องเป็นชั่วโมงเลยอัณก้ไม่หลับ แต่ที่จริงอัณอะหลับแต่คือ พอพี่วางสายมันก้ตื่น อัณก้เลยบอกว่าอัณยังไม่หลับ พี่บอมก้ร้องเพลงอยู่แบบนั้น ตอนนั้นพี่บอมชอบร้องเพลง "ลมเพลมพัด ร้องขับขานเป็นลำนำ ว่าพี่นี้เป็นคนจร มาจากดินแดนด้ามขวาน มาหาความรักแม่คนงาม " เวลาพี่ร้องนะมันจะเพี้ยนสุดๆ แต่อัณชอบฟังมาก ไม่รู้ว่าทำมั้ย มันน่ารักดีแกดูเป็นกันเองสุดๆเลย แต่แกจำได้ป่ะ ว่าเราก้เคยทะเลอะกัน เราไม่ค่อยลงลอยกัน แบบความคิดแตกต่าง แต่ก่อนอัณชอบบอกว่า พี่อะหัวโบราณ เราเคยทะเลอะกันเรื่องเพราะ อัณโกรทอะไรพี่บอมไม่รู้ แล้วอัณก้นั้งออนเอ็มรอเอาคืน พอแกออนนะอัณว่าแล้วว่าแกจะต้องส่งอะไรให้ดู แล้วมันก้จิง แกส่ง สิ่งที่แกทำ แกให้เค้าดูเป็นคนแรก แล้วเค้าก้กลัวประสาทแก หลังจากนั้นนะเราก้ไม่คุยกันมา 2 วัน จนไอ่กิ๊ก เด๋วพรุ้งนี้เขียนต่อ